شنیدم که رسول خدا (ص) فرمودند: فاطمه را فاطمه نامیده اند، زیرا که خدای تبارک و تعالی وی و فرزندانش را از آتش باز داشته و برکنار داشته است، البته آن فرزندانی از ایشان که خدا را ملاقات کنند درحالی که ایمان به پروردگار داشته و به آنچه که بر من نازل گردیده اعتقاد داشته باشند.
منبع: فاطمه زهراء از ولادت تا شهادت: ص ۶۵.
در اوج ناراحتی و بیماری مرحوم آیة الله امینی صاحب کتاب شریف «الغدیر» که شیفته و دلداده خاندان پیامبر اکرم (ص) بوده از ایشان سوال کردند: آیا تا به حال برای شما معلوم نشده که قبر حضرت زهراء در کجاست؟ و در چه نقطه ای باید ایشان را زیارت کرد؟
مرحوم علامه امینی پس از لحظاتی سکوت فرمودند: هر وقت به مدینه می رفتم، صدای ناله و ضجه جانکاه و جانسوز حضرت زهراء (س) به گوشم می رسید. شما از قبرش سوال می کنید در حالی که هنوز ناله آن حضرت در مدینه طنین افکن است.
منبع: کرامات فاطمیه: ص ۱۰۴.
به نام خداوند بخشنده مهربان
این آن چیزی است که فاطمه دختر حضرت محمد به آن وصیت کرده است. وصیت کرده در حالی که شهادت می دهد که جز «الله» خدایی نیست و این که محمد بنده و رسول او است. و این که بهشت حق و دوزخ حق است، قیامت خواهد آمد و شک و تردیدی در آن نیست و خداوند کسانی را که در قبرها هستند برانگیخته خواهد کرد.
ای علی! من فاطمه دختر محمد (ص) می باشم، خداوند مرا به همسری تو درآورد تا در دنیا و آخرت برای تو باشم، تو از دیگران نسبت به من شایسته تری، مرا در شب حنوط کن و کفن بنما و غسل بده و بر من نماز بگذار و شبانه دفنم کن و هیچکس را آگاه نکن. تو را به خدا می سپارم و به فرزندانم تا روز قیامت سلام و درود می فرستم.
منبع: مقتل خوارزمی: ص 85،/ دلائل الامامة: ص 42،/ بحار: ج 43، ص 214.
