از رسول خدا صل الله علیه و اله روایت شده است که فرمود:

هنگامی که خداوند خلایق از اولین و آخرین را مبعوث گرداند، منادی پروردگارمان از زیر عرش خداوند صدا می زند: ای گروه خلایق، دیدگان خود را ببندید که فاطمه علیه السلام دختر محمد صل الله علی و اله و بانوی زنان جهانیان از صراط بگذرد! هیچ کس در صحنه قیامت نیست مگر آنکه چشمانش را می بندد، به جز محمد، علی، حسن، حسین و فرزندان پاک آنان علیه السلام، چرا که فرزندان آن حضرتند. هنگامی که وارد صحرای محشر می شود، دنباله چادرش بر روی صراط کشیده می شود، یک سر آن در بهشت به دست خود آن حضرت است و سر دیگرش در عرصه قیامت است.

منادی پروردگارمان صدا می زند:

ای دوستداران فاطمه! به گوشه های چادر بانوی زنان جهانیان چنگ زنید! و کسی از دوستداران حضرت باقی نمی ماند مگر اینکه به گوشه ای از اطراف چادر آن حضرت چسبیده است تا اینکه بیش از هزار فئام و هزار فئام به آن چنگ می زنند و می چسبند. گفتند: یک فئام چقدر است؟ فرمود: هزار هزار که به وسیله آن حضرت از آتش نجات می یابند.

منبع: فاطمه زهرا شادمانی پیامبر: ص 830.