پاسخ آخر
((اندکی بعد از وفات پیامبر ابتدا ابوبکر لشکری را به سمت حیره قلمرو ساسانیان فرستاد و اونجا رو فتح میکنند))"
خب من مگه گفتم شما گفتین به دست امام علی افتاده؟؟ منظورم این بود که اگر هم جنگی صورت گرفته باشه، از ابوبکر و اصحابش بعید نیس اسلامی عمل نکنن.
قسمتی که شیعه قبول داره و با سندهای معتبر هستن.
خب سنی هم شاید بگه قبول ندارم بخاطر همون چند درصدی که شیعه بعضی از روایاتشو قبول داره!
خب منظورم این بود که بخاری هم دنیاپرستی بود که برا پادشاه زمان خودش به دروغ روایات درست میکرد.
خب گردن زدن که تو عربها مرسوم بوده. اسیر رو هم محکم میندن دیگه!
حالا اینا رو بخونین رابطه با همین آیه::
به فرموده این آیه، اسیر جنگی را نمیتوان بعد از پایان جنگ به قتل رسانید؛ بلکه رهبر مسلمانان، طبق مصالحی که در نظر میگیرد، آنها را بدون عوض یا گاهی با عوض آزاد می کند واین عوض، نوعی غرامت جنگی است که دشمن باید بپردازد. البته حکم سومی نیز در این رابطه در اسلام هست که اسیران را به صورت بردگان درآورند. البته این یک دستور الزامی نیست؛ بلکه درصورتی است که رهبر مسلمانان در شرایط خاصی آن را لازم ببیند و شاید به همین دلیل در متن قرآن به صراحت نیامده و تنها در روایات منعکس شده است. برده داری در زمان پیامبر (ص) وجود داشته و بعضی بر اسلام خرده می گیرند که چرا این آیین الهی با آن همه محتوا و ارزش های والای انسانی، بردگی را به کلی لغو نکرد و طی یک حکم قطعی و عمومی، آزادی بی قید و شرط بردگان را اعلام نکرد. باید توجه داشت که برای ریشه کن کردن یک خو و عادت نادرست که در وجود شخص یا اجتماع ریشه دوانده، باید از برنامه زمان بندی شده استفاده کرد و چه بسا جلوگیری ناگهانی از آن عادت، تاثیر منفی از خود به جا گذارد. درآن زمان، برده داری، یک سنت کاملا جا افتاده در جامعه ها محسوب میشد و بسیاری از مردم را بردگان تشکیل میدادند.( بعید میدونم داش هاشم شما از این چیزا اطلاع نداشته باشی!) اگر اسلام با یک فرمان عمومی، آزادی تمام بردگان را اعلام میکرد، ناگهان یک جمعیت عظیم بیکار ظاهر میشد که هم زندگی آنان با خطر مواجه میگشت و هم ممکن بود نظم جامعه مختل گردد و فشار محرومیت به همه جا حمله ور شود و درگیری و خون ریزی به را افتد.
ازاین رو می بایست به تدریج آزاد و جذب جامعه می شدند تا نه جان خودشان و نه امنیت جامعه به خطر بیفتد. برنامه حساب شده اسلام این بود که سرچشمه برده داری را بست و تنها در یک مورد اجازه برده گیری داد و آن، اسیران جنگی بود که جنبه الزامی نیز نداشت و دلیل جئاز آن هم این بود که در آن زمان، زندانی نبود که بتوان اسیران جنگی را تا روشن شدن وضعشان در زندان نگه داشت و راهی جز تقسیم کردن آنها درمیان خانوادها و نگهداری به صورت برده وجود نداشت. بدیهی است هنگامی که چنین شرایطی تغییر یابد، هیچ دلیلی ندارد که امام مسلمانان حکم بردگی را درباره اسیران بپذیرد و می توان با در نظر گرفتن مصالح، آنها را با فدیه یا بدون آن آزاد کرد. از طرف دیگر میبینیم که اسلام برنامه وسیعی را برای آزاد شدن بردگان تنظیم کرده است که اگر مسلمانان آن را عمل می کردند، در مدتی نه چندان زیاد، همه بردگان به تدریج آزاد و جذب جامعه اسلامی می شدند. برخی از رئوس این برنامه، اینهاست:
۱- یکی از مصارف زکات، آزاد کردن برده هاست.
۲- بردگان می توانند طبق قراردادی که با مالک خود می بندند، از دسترنج خود آزاد شوند.
۳- آزاد کردن بندگان، یکی از مهم ترین عبادات و اعمال خیر در اسلام است و پیشوایان اسلام در این کار پیش قدم بودند و به کمترین علتی، بردگان را آزاد می کردند.
۴- کفاره بسیاری از تخلفات در اسلام، آزاد کردن بردگان قرار داده شده است.
در دوران میانی که بردگان مسیر خود را طبق برنامه حساب شده اسلام به سوی آزادی می پیمایند، اسلام برای احیای حقوق آنها اقدامات وسیعی کرده و نهایت احترام و شخصیت انسانی را برای آنها قائل شده است؛ تا آنجا که از پیامبر (ص) روایت شده است: " کسی که برادرش زیردست اوست، باید از آنچه می خورد، به او بخوراند و از آنچه می پوشد، به او بپوشاند و زیادتر از توانایی به او تکلیف نکند.۱
۱- نمونه، ج ۲۱، ص ۴۱۲
==
بقیه سوره هاتونم یا قبلا توضیحشو دادم یا اگرهم ندادم تشریف ببرین بخونین ولی تجاوز به زنان جزو اسلام نیس. این قدر سطحی نگر نباشین. فقط چسبیدین به یه سری چیزای بی پایه و سند!